گوستاو فلوبر Gustavo Flaubert (1821 – 1880) يکي از بزرگ‌ترين نويسندگان قرن نوزدهم فرانسه است.

نوع نگارش واقع‌گرايانه‌ي فلوبر، ادبيات بسيار غني و تحليل‌هاي روان‌شناختي عميق از جمله خصوصيات آثار وي مي‌باشد که الهام‌بخش نويسندگاني چون موپاسان، اميل‌زولا و آلفونس دوده بوده است. او خود از بالزاک، درس گرفته دو رمان بسيار مشهور وي، مادام بواري و تربيت احساسات به فارسي ترجمه شده. آثار فلوبر به دليل ريزبيني و دقت فراوان در انتخاب کلمات، آرايه‌هاي ادبي کاملاً منحصربه‌فرد است. کمال‌گرايي وي به‌اندازه‌اي بود که هفته‌ها به نوشتن يک صفحه وقت مي‌گذاشت و به‌همين‌دليل، در طول سال‌هاي نويسندگي خود تعداد کمي اثر از خود برجاي گذاشت. او پس از نوشتن، آثار را با صداي بسيار بلند در اتاق کار خود، که آن را اتاق فرياد مي‌ناميد، مي‌خواند تا وزن، آهنگ و تأثير واژگان و جملات را بسنجد.